Filmy Rumunia

Touch Me Not to oda do ludzkiego ciała i związanych z nim pragnień, ale przede wszystkim ― wezwanie do akceptacji odmienności. Adina Pintilie testuje w swoim filmie terapeutyczny potencjał dotyku, obnażenia ciała i emocji, a towarzyszy jej w tym trójka bohaterów. Wszyscy mierzą się przed kamerą z tym, co ich blokuje, ogranicza, przeraża. Obserwując relacje między nimi, Pintilie stawia pytania o to, jak rozumiemy „intymność”, „piękno”, „związki” czy „pożądanie”. W czasach, w których ciało może stać się polem ideologicznej bitwy, nagość okazuje się manifestacją wolności.

Do więziennej celi trafia ojciec Anton, ksiądz, skazany za zabójstwo opętanej zakonnicy, nad którą sprawował egzorcyzmy. Jego sprawą interesuje się zdolna dziennikarka śledcza Nicole Rawlins. Reporterka nie przepuści żadnej okazji, aby pokazać światu daleko idące nieprawidłowości w działaniu organizacji kościelnej. Nicole wyrusza w podróż do niewielkiego miasteczka w odległej Rumunii, gdzie miały miejsce tajemnicze zdarzenia. Na miejscu okazuje się, że sprawa jest jeszcze bardziej skomplikowana niż wydawało się to na początku, a atmosfera zagęszcza się z każdą minutą. Dziennikarka dąży do poznania prawdy. Czy duchowny rzeczywiście zamordował chorą psychicznie osobę, czy też przegrał walkę z demoniczną obecnością?

Historia oparta na faktach. W pierwszej połowie XIX wieku posiadłość rodziny Bellów w stanie Tennesee (USA) była nawiedzana przez ducha, który swoje nadejście anonsował dźwiękiem dzwoneczka. Z każdą chwilą dźwięk ten stawał się coraz głośniejszy, wręcz nie do wytrzymania. Bestia dręczyła rodzinę Bellów przez dwa lata. Chociaż od tego czasu nie wróciła, mieszkańcy Tennesee wciąż się jej boją. O tej tajemnicy powstało ok. 20 książek.

Kilka dni przed Bożym Narodzeniem Matthias (Marin Grigore) wraca do swojej rodzinnej, wieloetnicznej wioski w Transylwanii, po tym jak rzucił pracę w Niemczech. Martwi się o dorastającego bez niego syna Rudiego, o pozostawionego samotnie ojca Otto (Andrei Finti) i pragnie ponownie zobaczyć Csillę (Judith State), swoją byłą dziewczynę. Próbuje bardziej zaangażować się w edukację chłopca, który zbyt długo pozostawał pod opieką matki Any (Macrina Barladeanu, i chce pomóc mu przezwyciężyć irracjonalne lęki. Kiedy fabryka, którą zarządza Csilla, decyduje się na rekrutację pracowników z zagranicy, spokój małej społeczności zostaje zakłócony, niepokój ogarnia także dorosłych. Frustracje, konflikty i namiętności powracają, burząc pozory pokoju we wspólnocie.

Andrei Poenaru (Marcel Iures) jest niezwykle cenionym terapeutą po pięćdziesiątce, który regularnie odbywa spotkania z pięciorgiem swoich pacjentów. Należą do nich niemająca kontroli nad swoim życiem osobistym, niepokojąco seksowna Nora (Maria Dinulescu), były żołnierz Victor (Vlad Zamfirescu), który zmaga się z wojenną traumą, czy wrażliwa szesnastoletnia gimnastyczka Diana (Maria Mitu). Lekarz widuje się również z Ruxandrą (Andreea Bibiri) oraz Tudorem (Bogdan Dumitrache), których małżeństwo przechodzi kryzys. Równolegle mężczyzna odbywa regularne spotkań ze swoją wieloletnią superwizorką Marią (Tamara Cretulescu), ponieważ jego prywatne życie zaczyna mu się niespodziewanie wymykać spod kontroli.

Rzeczywistość, jak z sennego koszmaru. Państwowy dekret 770 i dwie młode kobiety, które muszą go złamać. Mają tylko 24 godziny. Jeśli ktoś się dowie o ich tajemnicy, grozi im więzienie. Nie mogą zaufać nikomu, nawet rodzinie i narzeczonym. Każdy krok może się okazać dla nich zgubny. Muszą bezgranicznie sobie zaufać. Mają tylko siebie. Perfekcyjnie zrealizowany i trzymający w napięciu do ostatniej minuty film, który stał się sensacją festiwalu w Cannes. Entuzjastycznie przyjęty przez publiczność i krytykę 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni zdobyły Złotą Palmę, pokonując najnowsze filmy Tarantino, Kar-Waia, Kusturicy i barci Coen.

Wchodząc z kamerą do domu Paula i Adriany, filmując ich codzienność, Muntean ośmiesza wszystkich zapalczywych minimalistów i propagatorów dogmy, którzy podobnego poziomu realizmu nigdy nie osiągnęli. Tuesday, After Christmas to intymna historia małżeństwa u progu rozpadu, rozdartego zdradą Paula, ale i jego dylematem moralnym. Skok w bok okazuje się dla niego zmysłowym orzeźwieniem, z którego wypada się rozliczyć – powiedzieć żonie. Ale czy to zrobi, czy będzie w stanie? "To nie jest film o winie, to film o wyborze" – mówi reżyser. I faktycznie: decyzja o ewentualnym przyznaniu się do zdrady odegra kluczową rolę w życiu bohatera i historii małżeństwa.

Bohaterką filmu jest Madison, sparaliżowana przez wstrząsające wizje makabrycznych morderstw, a jej męka pogłębia się, gdy odkrywa, że te sny na jawie są w rzeczywistości przerażającą rzeczywistością.

Po traumatycznym poronieniu młoda para adoptuje z klasztoru parę bliźniąt, jednak wkrótce obsesja dzieci na punkcie religii zaczyna odbijać się na rodzinie.

Pewnej nocy dwóch taksówkarzy spotyka serię pasażerów, którzy w ten czy inny sposób wpływają na ich życie.